De RIAA (Recording Industries Association of America) is een frequentie correctie die nodig is bij het maken van vinyl platen.
Zonder de RIAA correctie toe te passen op de vinylplaten worden platen niet alleen onhandig om te maken, ook het geluid van de plaat zal totaal niet tot zijn recht komen.
Om te begrijpen wat de RIAA correctie is, moet je eerst weten hoe vinylplaten gemaakt worden en hoe de karakteristiek van de groeven is.
Aan de hand van ondiepe en smalle groeven en diepe en brede groeven wordt namelijk bepaald wat de RIAA Correctie moet zijn.
Matrijzen voor het persen van platen
In tegenstelling tot digitale audiohouders, zoals CD’s, is het maken van vinylplaten een veel intensievere manier van produceren. Het kost veel meer tijd en dus meer geld om te maken.
De oorsprong van de muziek op jouw vinylplaten begint bij de vinylperserij en wel met de matrijs. De matrijs is eigenlijk het deel van de machine dat de muziek op de plaat gaat “schrijven”.
In de metalen matrijs worden de groeven gefreesd zoals ze straks op de plaat moeten komen. Wanneer de matrijs klaar is wordt deze in een machine geplaatst waar ook een biscuit vinyl in gelegd wordt.
Het vinyl heeft dan een temperatuur van ongeveer 160 ºC en is dus heel kneedbaar. De matrijs wordt naar beneden geperst het het biscuit vinyl wordt platgedrukt.
Na ongeveer een half uur wordt de matrijs losgelaten en is het vinyl gestold. De groeven staan nu in plaat geperst en de plaat kan afgespeeld worden. Echter, de RIAA correctie moet voor die tijd, bij het maken van de matrijs al gedaan zijn.
Lage tonen omlaag, hoge tonen omhoog
Dit is eigenlijk wat men doet met een plaat als de RIAA correctie er overheen gegooid wordt. De lagen tonen worden onderdrukt en de hoge tonen worden opgepompt.
Dit is om te voorkomen dat de lage tonen gaan overheersen en de hoge tonen in het niets vallen van het platengeruis. Voor het bepalen van de RIAA correctie ging dus heel wat testen aan vooraf.
Het kantelpunt van hoge en lage tonen kwam uiteindelijk terecht bij 1.000 Hertz, ofwel, 1 kiloHertz. Dit zorgt voor de perfecte balans tussen hoge en lage tonen.
Vanaf dit kantelpunt zullen de lage tonen met maximaal 20 deciBell gedempt worden en de hoge tonen met maximaal 20 deciBell versterkt worden.
Wel is het zo, bij het maken van de matrijzen moet dit omgedraaid worden. De matrijs perst namelijk de groeven in het “spiegelbeeld” op de plaat. Daarom heeft de correctie voor het persen een andere curve dan de correctie voor het afspelen. Zie onderstaande afbeelding voor de RIAA curve voor het persen en afspelen.
Hier zie je hoe de 2 lijnen lopen als we zouden kijken naar het persen van de plaat en het afspelen. Wat je ziet is dat de lijnen exact hetzelfde zijn alleen lopen ze gespiegeld van elkaar.
Dat is dus ook de reden dat bij het persen van de plaat de correctie gespiegeld uitgevoerd wordt. Dit zorgt er later bij het afspelen weer voor dat de lage tonen gedempt worden en de hoge tonen iets opgepompt worden.
Zou je de lage tonen goed willen krijgen zonder correctie dan zouden de groeven heel diep en breed moeten worden. Hierdoor zou het formaat van de single of LP veel groter moeten worden.
Andersom geldt voor de hoge tonen dat deze groeven heel smal en heel ondiep zouden worden. Hoge tonen vallen dan totaal in het niets omdat de naald dan bijna niet beweegt.
Dit is in grote lijnen hoe de RIAA correctie werkt. Aan deze curve liggen veel, hele moeilijke wiskundige formules ten grondslag die mij ook de pet te boven gaan. Gelukkig zijn er genoeg manieren om het in normale mensentaal uit te leggen.
